موانع توانمندسازی نیروی انسانی سازمانهای غیردولتی فعال در شهرتهران

این مقاله بر گرفته از پژوهشی است که با هدف شناخت موانع توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان های غیردولتی درونزا درشهر تهران صورت گرفته است . سازمان های غی ردولتی درونزا سازمان هایی می باشند که با هدف رفع نیازهای گروهی از افرادجامعه توسط اقشار مردم، ایجاد و با چهار استراتژی اصلی فعالیت می کنند که عبارتند از، تمرکز بر فرهنگ سازی، تمرکز برایدئولوژی نهادسازی، تمرکز برساختار حقوقی جامعه و استراتژی ترکیبی . بدیهی است که استراتژی بهینه، استراتژی ترکیبیاست که در آن سه استراتژی قبلی همچون سه ضلع یک مثلث بوده که در کانون این سه ضلع برای عملیاتی کردن ایناستراتژی مفهوم ظرفیت سازی با هدف توانمندسازی شکل می گیرد.در این مقاله، ابتدا مروری بر عملکرد سازمان های غیردولتی ونقش آنها در فرآیند توسعه پایدارشده است، سپس بهتوانمندسازی نیروی انسانی بعنوان عامل تأثیرگذار در مسیر دستیابی سریعتر به اهداف سازمانی اشاره شده و پس از آن بهشناسایی موانع توانمندسازی نیروی انسانی پرداخته شده است . در این تحقیق برای گردآوری اطلاعات، پرسشنا مه بصورتحضوری در بین جامعه آماری مورد تحقیق که شامل کلیه مدیران و مسئولین این سازمان ها، بعنوان گروه مطلع در شهر تهرانمی باشند، توزیع شده است.براساس چارچوب نظری تحقیق چهار عامل کمبود منابع مالی ، سبک مدیریت نامناسب ، عدم آمادگی گروههای هدف وکمبود افر اد متخصص در زمینه توانمندسازی بعنوان موانع توانمندسازی نیروی انسانی در غالب چهار فرضیه فرعی استخراجشد و برای اثبات بستگی این عوامل با توانمندسازی نیروی انسانی از آزمون چی دو کارل پیرسون استفاده گردید و این عواملبعنوان موانع توانمندسازی نیروی انسانی مورد ت أیید قرار گرفت بعبارتی به دلیل وجود عوامل ذکر شده در سازمان های موردمطالعه این سازمان ها نتوانسته بودند برنامه های موثر و مداومی را جهت توانمندسازی نیروی انسانی در سازمان اجرا نمایند .نهایتاً در این مقاله بر اساس تحلیل یافته ها، پیشنهادات مناسب برای رفع موانع موجود ارائه گردید